De UN/CEFACT Core Components Technical Specification (CCTS en ISO 15000-5) is ontwikkeld door de UN/CEFACT Techniques and Methodologies Group (TMG), één van de permanente werkgroepen van de UN/CEFACT. De voornaamste taak van de UN/CEFACT TMG is het ontwikkelen van informatie- en communicatietechnologie specificaties en aanbevelingen ten behoeve van de andere UN/CEFACT werkgroepen. De UN/CEFACT TMG groep heeft eveneens de UN/CEFACT Modelling Methodology (UMM) ontwikkeld.
Wat wordt beoogd met de UN/CEFACT CCTS ?
De UN/CEFACT Core Components Technical Specification (CCTS) voorziet in een syntax-neutrale methodologie voor het ontwerpen en ontwikkelen van een verzameling semantische bouwstenen.
De specificatie richt zich op het aanbieden van een oplossingsgerichte aanpak voor het alom bekende interoperabiliteitsvraagstuk. H et ontbreken van informatieinteroperabiliteit tussen bedrijfsondersteunende systemen is al jaren één van de beperkende factoren in de realisatie van inter-enterprise collaboratieve bedrijfsprocessen en gegevensuitwisseling.
De UN/CEFACT CCTS vormt de basis voor het ontwikkelen van een grammaticataal waarmee organisaties nieuwe woordenboeken - Business vocabulaires - kunnen ontwikkelen. Deze nieuwe woordenboeken dragen bij tot het verbeteren en vereenvoudigen van de wijze waarop partijen overheen bedrijfsgrenzen (applicaties en systemen) en domeinen (sectoren) met elkaar elektronisch gegevens kunnen uitwisselen. Om interoperabiliteitsproblemen voorgoed uit te bannen is het gebruik van één generieke grammaticataal aanbevolen.
De UN/CEFACT draagt zorg voor de ontwikkeling en het onderhoud van een universele Core Component Library (CCL) en Data Type Catalogue met gratis toegang voor de Core Component gemeenschap.
Welke randvoorwaarden gelden ?
Voor de goede werking van het CCTS concept dienen alle standaardisatieinstellingen hun core componenten op te laten nemen in de Core Component Library (CCL) en/of hun libraries open te stellen voor anderen.
Momenteel hebben slechts een aantal standaardisatieinstellingen de CCTS aanpak onderschreven en gedeeltelijk doorgevoerd. OAGIS en OASIS Universal Business Language (UBL) hebben CCTS als basis genomen voor de ontwikkeling van hun berichtenbibliotheken. Andere standaarden die de CCTS aanpak hebben overgenomen zijn ondermeer RosettaNet, CIDX, HR-XML en ACORD.
Welke benadering volgt de CCTS voor het oplossen van het interoperabiliteitsvraagstuk ?
De benadering van de Core Components Technical Specification gaat uit van algemeen geaccepteerde en publiekelijk beschikbare Core Components en daarop gebaseerde Business Information Entities. De meest elementaire informatiedeeltjes voor het assembleren van de core componenten en informatieentiteiten, tot en met een volledig bedrijfsdocument, zijn de Core Data Types (CDTs).
Het fundament voor de interoperabiliteitsoplossing van de UN/CEFACT Core Components Technical Specification wordt gevormd door de Core Data Types (CDTs) en de Business Data Types (BDTs) die zijn vastgelegd in de Data Type Catalogue van de UN/CEFACT. Al de andere Core Components en Business Information Entities zijn op deze elementaire informatiedeeltjes gebaseerd.
Het feit dat al de standaardisatieinstellingen die de CCTS aanpak hebben onderschreven hun berichtenbibliotheken eveneens baseren op deze elementaire informatiedeeltjes en gebruik maken van de Data Type Catalogue legt de basis voor de toekomst.
De OAGIS en de OASIS UBL standaarden hebben de Core Data Types en Business Data Types overgenomen als een verzameling van Unqualified Data Types (UDT) in aanvulling op de eigen specifieke data types. Aangezien de UN/CEFACT CCTS pas recent is ontwikkeld hebben deze instellingen de nodige achterstand in het inpassen van de CCTS concepten in hun standaarden. Het moet echter gezegd dat in feite de OASIS UBL standaard de voorloper is geweest van de UN/CEFACT CCTS.
Basisprincipes van de CCTS Data Types
Er zijn twee soorten Data Types: Core Data Types (CDT) en Business Data Types (BDT).
De Core Data Types identificeren de meest elementaire stukjes bedrijfsinformatie en worden beschouwd als generieke data types. Elke Core Data Type bestaat uit een Content Component en één of meer Supplementary Components.
De Content Component is de drager van de actuele waarde en de Supplementary Component geeft betekenis aan deze waarde. Elke Content Component en Supplementary Component is afgeleid van slechts één Primitive Type welke het Value Domain, de verzameling toegestane waarden, vastlegd. Het Value Domain van de Content Component bepaalt de verzameling van toegestane waarden van de Core Data Type die verder nog beperkt kunnen door de gedefinieerde Supplementary Components.
De Core Data Types bepalen het karakter van de inhoud van een Core Component (CC). De Business Data Types doen dat voor een Business Information Entity (BIE).
Voorbeeld:
Het Core Data Type <em>Amount.Type</em> bevat een Content Component die de waarde met zich meedraagt en een Supplementary Component die betekenis geeft aan de waarde.
CDT = Amount. Type
Primitive = Decimal
Content Component = 12 (Amount. Content)
Supplementary Component = EUR (Amount. Currency. Code)
De Core Components Technical Specification voorziet in een vaste lijst van Core Data Types opgenomen in de Data Type Catalogue. Deze catalogus bevat de lijst van door de UN/CEFACT toegestane Representation Terms, Core Data Types en Business Data Types.
De lijst van Core Data Types bevat ondermeer de types Amount. Type, Binary. Object. Type, Code. Type, Date. Type, Date. Time. Type, Duration. Type, Graphic. Vector, Identifier. Type, enzovoort.
Focusgebieden van de CCTS zijn:
De Core Component Technical Specification richt zich op twee gebieden:
- Core Components (CC's):
Core Components zijn de semantische bouwstenen, conceptueel van aard, voor het ontwikkelen van data- en informatiemodellen.
- Business Information Entities (BIE's):
Business Information Entities zijn context-specifieke toepassingen of afbeeldingen van conceptuele core components binnen een bedrijfsdomein. BIE's worden altijd afgeleid van CC's.
Belangrijk uitgangspunt voor de methodologie is het gebruik van de Dictionary Entry Name (DEN). Dit is de unieke officiële naam van een core component in het woordenboek. De CCTS schrijft voor dat voor de naamgeving (Dictionary Entry Name) van de Core Componenten de Oxford English Dictionary gevolgd dient te worden. Hetzelfde geldt voor de andere componenten uit de Core Component Technical Specification.
De Core Components Technical Specification biedt bedrijven een semantische basis voor de ondersteuning van verschillende XML-talen voor elektronische communicatie. Door het gebruik van CCTS kunnen semantisch equivalente componenten eenvoudiger gemapped worden tussen verschillende bibliotheken.
Hoe ver staat het met het oplossen van het interoperabiliteitsvraagstuk ?
In de UBL Developers Community antwoordt Mark Crawford op mijn vraag op welke wijze CCTS de interoperabiliteit tussen één of meer communicatiepartners, standaarden en systemen bevordert als volgt:
“CCTS richt zich op het bereiken van universele semantische interoperabiliteit van Business Information via één enkel conceptueel data model en daarvan afgeleid diverse contextspecifieke logische data modellen.”
Dit betekent dat de noodzakelijke interoperabiliteit alleen gerealiseerd kan worden wanneer naast het gebruik van de Data Type Catalogue en de Core Component Library (CCL) eveneens de datamodellen van de verschillende standaarden worden afgeleid van het CCTS conceptuele data model.
Vermoedelijk zal dit niet binnen nu en enkele jaren worden gerealiseerd omdat dit vrij ingrijpend is. Ik geloof niet dat de standaardisatieinstellingen en andere organisaties bereid zijn om hun gevolgde aanpak en knowledge base op te geven ten gunste van de interoperabiliteit. Er zullen andere iniatieven worden opgestart die minder ingrijpend zijn en verder borduren op de CCTS of een totaal andere invalshoek hanteren (web ontology).
Eén ding is zeker, we staan wel met zijn allen achter het idee dat Informatieinteroperabiliteit gerealiseerd moet worden door een gemeenschappelijk begrip van de betekenis van gegevens maar de wijze waarop dit tot stand moet komen is nog niet definitief bepaald.
Wanneer het toch ooit zover komt en het gekozen principe(s) ingebed kan worden in systemen en applicaties dan zal interoperabiliteit gemeengoed zijn. Ik blijf de ontwikkelingen op de voet volgen en zal hier binnenkort op doorgaan.
Last update: 26-11-2011
