Supply Chain Management (SCM) is één, zoniet het belangrijkste, onderwerp van gesprek in de boardroom. Verstoringen van toeleveringsketens hebben bedrijven recent in de problemen gebracht en sommigen slagen er nog steeds niet in om klanten de waarde te leveren die zij hebben beloofd.
Eigenlijk is de crisis ons niet overvallen. We hebben jarenlang bijgedragen door de grote vlucht naar lagelonen landen en daaruitvolgende groei van het aantal spelers in de keten.
Supply Chains zijn de afgelopen decennia uitgegroeid tot complexe en ondoorzichtige netwerken met spelers waar bedrijven, door het ontbreken van samenwerking en integratie, weinig grip op hebben. Vaak weten we niet eens wie allemaal betrokken is bij de levering van goederen, vooral komende van overzeese fabrikanten.
SCM houdt zich bezig met het ontwerpen, plannen, uitvoeren en managen van activiteiten en betrokkenen nodig om goederen te verwerven, te produceren en te verplaatsen van leveranciers naar klanten (APICS). De aandacht lag vooral op kostenreductie en de tevredenheid van de ontvangers (klanten). Operational excellence, misschien de betere formulering.
Gerenommeerde advies- en consultancybureaus alsook internationale professoren promoten het belang van waardetoevoeging en duurzaamheid. Waardetoevoeging is niet zozeer - althans denk ik - de intrinsieke waarde van het product maar zijn de aspecten waar een klant warm voor loopt: belevingswaarde = gevoelsmatige opbrengsten minus opofferingen zoals OTIF, continue follow-up en tijdige / juiste informatievoorziening.
"Het product komt eraan is geen antwoord op de vraag wanneer kan ik het ontvangen"
De transformatie van SCM van een kosten-gedreven naar een waarde-gedreven gereedschap is al jaren gaande. Vooral grote bedrijven zetten flink in op SCM tools die wereldwijd en ketenbreed inzicht geven in ketenprocessen, mensen en middelen en informatiestromen.
Echter deze oplossingen zijn niet weggelegd voor bedrijven die hun interne Value Chain niet op orde hebben. De professoren Mccormack en Lockamy presenteerden in 2004 hun Supply Chain Mngt Process Maturity Model.
Level 3: Linked is het "breakthrough level", het level waarbij bedrijven de samenwerking tussen interne bedrijfsfuncties, leveranciers en klanten op de rit hebben. In mijn optiek de primaire processen binnen het Value Chain Model van Porter. Na dit level kunnen bedrijven na gaan denken over SCM.
Zelf heb ik jarenlang voor multinationals gewerkt, aan de basis gestaan van supply chain functionaliteiten in ERP bij Philips.
Ik zie vandaag bij kleine en middelgrote bedrijven dat zij de interne processen niet op elkaar hebben afgestemd, laat staan integraal aansturen en managen.
Tijd voor rationalisatie van bedrijfsprocessen, gegevensstromen en versterken van ketensamenwerking.
