In de huidige markt (eind 2025) is er sprake van een aanzienlijke kloof tussen de marketingterminologie en de feitelijke autonomie van softwareoplossingen.
IDC schat dat hoewel meer dan 50% van de zakelijke applicatiemarkt inmiddels is verrijkt met AI-assistenten of -adviseurs, slechts ongeveer 20% van de markt daadwerkelijk beschikt over volledige AI-agents die zelfstandig waarnemen, evalueren en handelen.
De term AINO (Agents In Name Only) is van toepassing op een groot deel van de resterende 80%. Veel systemen die als "agentic" worden verkocht, vallen in de praktijk onder de categorie "AI Assistant" of "AI Advisor".
Het verschil tussen Agents en AINO's (Assistants)
Het onderscheid zit in de mate van menselijke tussenkomst die nodig is om een workflow te voltooien:
AI Assistant (vaak AINO)
- Trigger: reactief, wacht op een prompt van de gebruiker.
- Actie: geeft suggesties of concepten (bijv. concept e-mail) die de gebruiker moet goedkeuren.
- Besluitvorming: volgt vooraf gedefinieerde regels of workflows.
AI Agent
- Trigger: proactief, start acties autonoom op basis van gebeurtenissen of doelen.
- Actie: voert de volledige workflow uit over meerdere systemen heen (bijv. e-mail versturen en ERP updaten).
- Besluitvorming: redeneert en past plannen aan op basis van veranderende informatie.
Hoewel leveranciers zoals SAP (met Joule Agents) en Oracle hard inzetten op volledige autonomie, is het merendeel van de huidige "agents" in ERP-software nog steeds mens-gestuurd.
Als een systeem niet zelfstandig een besluit kan nemen over een afwijking (zoals een hogere prijs in een offerte) zonder te wachten op jouw "OK", voldoet het aan de definitie van een assistent en is het een AINO.