Niet omdat de software tekortschiet. Maar omdat de verkeerde is gekozen.
We doen vaak alsof ERP-selectie een rationeel proces is. Een kwestie van requirements verzamelen, opties vergelijken, partner kiezen.
Maar hoe goed kennen bedrijven eigenlijk hun eigen processen?
Hoeveel tijd wordt besteed aan het scherp krijgen van wensen, vereisten en vooral: wat hen uniek maakt?
En hoeveel tijd nemen implementatiepartners om dat unieke stuk te begrijpen?
Niet de checklist.
Niet de standaard flow.
Maar het echte werk.
Ik stel die vragen niet om te prikken.
Ik stel ze omdat ik de afgelopen jaren te vaak ben binnengekomen bij ERP-projecten die al op omvallen stonden en daar zag hoe eerdere keuzes hun tol eisten.
En dan denk ik onvermijdelijk:
Waarom is deze oplossing gekozen? Hoe heeft dit kunnen gebeuren?
Want bijna altijd geldt:
De gekozen oplossing kan de basis prima aan.
Maar schiet tekort op de aspecten die het bedrijf bijzonder maken — de processen en kenmerken waarmee het zich onderscheidt van anderen, en waar een andere oplossing wel op had kunnen aansluiten.
En precies daar gaat het fout.
Niet door onwil.
Door ongeziene aannames.
Door tijdgebrek.
Door te snel geloven dat ‘standaard’ wel genoeg zal zijn.
Misschien moeten we minder snel kiezen.
En meer tijd nemen om te begrijpen.
Hoe kunnen we selectieprocessen zo vormgeven dat ze het unieke van een bedrijf echt vangen?